دریاچه ارواح | معرفی دریاچه ارواح نوشهر

به نظرم اینجا رو تنهایی نرید! | دریاچه ارواح نوشهر، مخوف و رازآلود در دل جنگل های شمال + فیلم

در دل جنگل های نوشهر، دریاچه زیبا و آرامی قرار دارد که با نام دریاچه ارواح شهرت یافته است. اگر به دنبال هیجان هستید، اینجا یکی از بهترین مناطق گردشگری در تابستان است.

دریاچه ارواح
ویکی گردی:

یکی از شگفت انگیزترین مکان های دیدنی شمال ایران، دریاچه ارواح یا ممرز است که در دل جنگل های نوشهر قرار گرفته است. دریاچه ارواح به دلیل هوای مه آلود و سکوتی که دارد، به دریاچه ارواح شهرت دارد. برای سفر به دریاچه ارواح رازآلود و شگفت انگیز همراه ما باشید.

ویدئویی از دریاچه ارواح نوشهر

 

 

معرفی دریاچه ممرز یا ارواح نوشهر

10 تا از زیباترین منظره های دیده نشده دماوند + عکس های حیرت انگیز

دریاچه ارواح نوشهر یکی از زیباترین و در عین حال عجیب‌ترین جاذبه‌های طبیعی ایران در استان مازندران است. این دریاچه که «ممرز» نیز نامیده می‌شود، در حد فاصل شهر نور تا نوشهر و در ارتفاعات جنگلی قرار دارد. اطراف دریاچه ارواح را درختان توسکا و ممرز پوشانده‌اند که شاید علت نام‌گذاری این دریاچه به نام ممرز نیز همین باشد.

دریاچه ارواح یکی از جاذبه‌های منحصربه‌فرد مازندران است که به‌دلیل موقعیت خاصی که دارد از آن با عنوان یکی از اسرارآمیزترین دیدنی‌های طبیعی در شمال ایران یاد می‌شود.

دریاچه ارواح نوشهر

دریاچه ارواح و مناطق جنگلی اطراف آن در فهرست مناطق حفاظت‌شده در شمال ایران قرار دارند. این مناطق از بکرترین و دست‌نخورده‌ترین بخش‌های استان مازندران هستند که توجه گردشگران را در سال‌های اخیر به خود جلب کرده‌اند. دریاچه ارواح و مناطق اطراف آن گزینه‌هایی مناسب و امن برای رشد و حفاظت از گونه‌های مختلف جانوری به شمار می‌روند.

گرچه از دریاچه ارواح یا ممرز با لقب‌هایی مانند ترسناک، وهم‌آلود و اسرارآمیز یاد می‌شود، این دریاچه از تماشایی‌ترین جاذبه‌های طبیعی در استان مازندران است. در زمان‌هایی که مه به بالاترین سطح خود می‌رسد، تصاویری خارق العاده در این دریاچه خلق می‌شوند. نام دریاچه ارواح نوشهر در فهرست آثار ملی ایران به چشم می‌خورد.

دریاچه ممرز نوشهر

چگونه می توانیم به دریاچه ممرز برویم؟

دریاچه ارواح نوشهر در مسیر نور به نوشهر، ۴۷ کیلومتری نوشهر و در نزدیکی روستای «صلاح الدین کلا» قرار دارد. اگر از نور به‌سمت نوشهر می‌روید، می‌توانید از چند مسیر مختلف خود را به جاده اصلی دریاچه ارواح برسانید. جاده رویان به‌سمت روستای «بلده» با وصل شدن به جاده دریا بیشه و مسیر جاده ونوش شما را به ابتدای جنگل‌های حفاظت شده ممرز و جاده دریاچه ارواح می‌رسانند.

معرفی عروس دره های ایران به نام تنگه رغز

در مسیر جاده ونوش که از روستاهای صلاح الدین کلا و ونوش می‌گذرد، به نگهبانی ورودی منطقه حفاظت‌شده اطراف دریاچه می‌رسید. برای عبور از نگهبانی نیاز به مجوز عبور دارید؛ البته اجازه ورود به عموم گردشگران داده می‌شود؛ به‌جز مواقع خاص که شرایط آب‌و‌هوایی مناسب نباشد. پس از پیمودن مسافت ۱۵ کیلومتری در جاده خاکی، به تابلوی راهنمای دریاچه ارواح خواهید رسید. ادامه مسیر را می‌توانید پیاده یا با ماشین‌های آفرود در کنید.

پیاده روی در این مسیر در حدود ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت طول خواهد کشید. مسیر خاکی دریاچه ارواح از میان جنگل‌های مرتفع می‌گذرد و شما را به دریاچه ممرز می‌رساند.

آدرس دریاچه ارواح: استان مازندران، نوشهر، روستای صلاح الدین کلا، دریاچه ممرز یا ارواح

دریاچه مخوف

بهترین زمان سفر به دریاچه ارواح نوشهر

در زمان بارندگی مسیر خاکی دریاچه ارواح، گلی و لغزنده و تردد در آن سخت می‌شود. تردد در مسیر جاده‌ای دریاچه ارواح نیز در زمان‌های بارندگی ممکن است سخت شود و پیمون آن تنها با ماشین‌های مجهز ممکن باشد.

بهترین زمان برای بازدید از دریاچه ارواح نوشهر ۶ ماه نخست سال است. اگر در روزهای نخست سال قصد رفتن به این دریاچه و جنگل‌های اطراف آن را دارید، وضعیت آب و هوای این منطقه را استعلام کنید. تا اواسط پاییز نیز شرایط برای بازدید از این منطقه مناسب است؛ اماهر چه بیشتر به فصل زمستان نزدیک شوید، شرایط برای سفر به این منطقه سخت‌تر می‌شود. در روزهای پر بارش و زمان نامساعد بودن هوا، محیط بانی این منطقه اجازه بازدید از دریاچه ممرز را به گردشگران نمی‌دهد.

آیا این خبر مفید بود؟
بر اساس رای ۳ نفر از بازدیدکنندگان

آخرین اخبار

ارسال نظر

  • اذرگون

    دریاچه زیبایی البته اگر درست حفاظت کنند

  • ناشناس

    دریاچه نیست یک آب بند هست که ساخته شده وبرای زمین کشاورزی در زمان کم آبی از آن استفاده می‌شود برای زمین‌ها منطقه کلرودپی که شامل روستاهای نارنجبن ،ونوش،خضرتیره وپاشاکلاه میباشد وساخته یکی از خیرین نارنجبن حدود هفتاد سال پیش ساخته شد

  • پری

    ما رفتیم قشنگ بود ولی راهش خیلی بد بود باید با یه ماشین قوی باید برید. کل جاده خاکی سر بالایی و پیچ های خطرناک بود